Μανώλης Μπίτζος, Διακρίσεις
“Στο έργο του ο Μανώλης Μπίτζος καλλιεργεί ένα απαλό εξπρεσιονιστικό υπαιθρισμό ιδιετερης χρωματικης μαγειας έχοντας το ποθο να γνωρίσει και να αναλύσει τα χρώματα και τα σχήματα μέσα στο φως. Το εξπρεσιονιστικό στοιχείο ενισχύεται όμως και από την πλευρά της υφής του χρώματος που χρησιμοποιείται παστό και ανάγλυφο, έτσι η εικόνα αποκτά μια ιδιόμορφη πλαστικότητα. Ο Μανώλης Μπίτζος ξέρεις να εμφυσά δύναμη και ζωή στην έκφραση του, και έτσι η ζωγραφική του επιβάλλεται με το δυναμικό και τη ζωντάνια της, τον υποκειμενικό και αποκαλυπτικό της χαρακτήρα γιατί ερμηνεύει τις εκπτώσεις και τις κάνει να αποκτούν ένα ιδιαίτερο προσωπικό χαρακτήρα.”
ΚΩΣΤΑΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ ΔΕΛΦΩΝ
ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΗΜΟΥ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗΣ
Ο Μανώλης Μπίτζος ανήκει στην γενιά των ζωγράφων που δοκιμάζει την παρουσία του στον ελληνικό χώρο, και δοκιμάζεται από μια δυσκολότερη εποχή ζωγραφικού πληθωρισμού. Γεννημένος το 1955 στην Καβάλα, ξέφυγε γρήγορα από τον στενάχωρο χώρο, για να εναπόθεση την πρώιμη κλίση του στην ζωγραφική. Η έμφυτη προδιάθεση του για την ζωγραφική, που εκδηλώνεται από το δημοτικό σχολείο, συμπληρωμένη από τις σπουδές του στα διάφορα εργαστήρια και την μελέτη των κλασσικών ζωγράφων. Οπως του Παρθένη, του Παπαλουκά, του Μοράλη, του Κόντογλου κ.α, ολοκληρώνεται από μια γενικότερη εποπτεία της ξένης ζωγραφικής κουλτούρας, που γίνεται ωστόσο μόνο χάρη ενημέρωσης και παιδείας. Αρχικά, η φύση του επιβλήθηκε με αισθητική αμεσότητα (νατουραλισμός φολκλορική γραφικότητα, εμπρεσιονισμός και άλλες παρόμοιες τάσεις). Σαν όλους τους νέους καλλιτέχνες έχει δεχτεί φυσιολογικά τις στιλιστικές και τεχνικές επιδράσεις των ποικίλων ρευμάτων στις αρχές του αιώνα μας. Τεχνοτροπικά, πρόκειται για ένα αξιοποιημένο, προσωπικό εκλεκτικισμό ο οποίος ακόμα κι αν δεν φτάνει σε πλήρη αποδέσμευση, ωστόσο, σε ορισμένα έργα, πετυχαίνει μια αξιόλογη αρμονία χρηματιστικής δομής. Χρωματικά, έχουμε μια πρόσμιξη εμπρεσιονιστικής οπτικής διάθεσης, με το προκλητικό ιμπάστο ενός επιφανειακού εξπρεσιονισμού, με νέο εμπρεσιονιστικά στοιχειά, καθώς και με μεμονωμένες απηχήσεις του κόκκινου και του μαύρου. Παρατηρείται, επίσης και μια διάθεση συνεχούς απλούστευσης και μαντερνοποίησης της εικόνας. Μια ουσιαστική μάτια θα μπορούσε να γεννήσει την εντύπωση μιας γενικής αναπροσαρμογής της τέχνης του προς την εξπρεσιονιστική τεχνοτροπία. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το χρώμα του Μανώλη Μπίτζου τείνει να παίξει μέσα στο έργο του με μια αυτονομία. Δεν είναι η φόρμα που με την δυναμική της εξωτερικής εντύπωσης υπαγορεύει την χρωματική αρχιτεκτονική, αλλά το χρώμα που με αυταρέσκεια κολοριστικής διάθεσης περιάγει την φόρμα σε δευτερεύουσα λειτουργιά. Στον Μανώλη Μπίτζο τον δομικό όγκο τον έχει πάντα το χρώμα. Ο Μανώλης Μπίτζος συμπλήρωσε 20 χρόνια εντατικής θητείας στην ζωγραφική στο διάστημα αυτό πέτυχε να δημιουργήσει μια θεματογραφία και μια τεχνική δική του, η μεικτή τεχνική, η όποια όσο κι αν δεν είναι δίκια του ανακάλυψη τον εκφράζει, γι αυτό και χρησιμοποίει διάφορα υλικά στα έργα του. Τέλος, η φυσική αγάπη του για την ζωγραφική μεταμορφώθηκε σε μια αισθητική και ψυχική φυγή μέσα στο χρώμα που είναι ο λόγος τις ύπαρξης και η δικαίωση ενός κατ εξοχήν αισθητικού έργου..
ΝΕΛΛΗ ΣΠΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
Δημοσιογράφος
ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΦΥΓΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ
Μια σχεδόν ¨τυχαία¨ βόλτα στα παλιά Αμπελάκια της Σαλαμίνας, όπου βρίσκονται παλιά ναυπηγεί, υπήρξε η πηγή έμπνευσης για τη ταλευταία δουλεία του ζωγράφου Μανώλη Μπίτζου. Καράβια – αίσθημα φυγής. Καράβια – ξεχασμένα. Καράβια παροπλισμένα. Καράβια μέσα στην σκουριά… Καράβια που κάποτε έσφυζαν από ζωντάνια, που κάποτε ζούσαν ανθρώπινες ψυχές μέσα από την ύπαρξή τους… Με έντονη εξπρεσιονιστική διάθεση ο καλλιτέχνης βάζει την σφραγίδα της προσωπικότητας του στο έργο που τόσο δυναμικά δημιουργεί. Μέσα από συνεχείς αναζητήσεις και προβληματισμούς, μέσα από αγωνίες καλλιτεχνικές και πειραματισμούς, σήμερα έχει πετύχει δική του χρωματική ατμόσφαιρα στο έργο του. Ατμόσφαιρα που βγάζει έντονα μια ¨πνοή¨ ανάσας, που δίνει ανάγλυφα την φόρμα του αντικειμένου, που προδιαθέτει, με ένα τόνο αισιοδοξίας, η έντονη σκουριά ανάμεσα στο χρώμα και το φώς. Σαν όλους τους νέους καλλιτέχνες ο Μανώλης Μπίτζος έχει δεχτεί στυλιστικές και τεχνικές επιδράσεις των ποικίλων ρευμάτων των αρχών του αιώνα. Όμως η σημερινή δουλειά του είναι το αποτέλεσμα αυτών των αναζητήσεων, ένα αποτέλεσμα που θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε στην αίθουσα τέχνης ¨ΚΙΒΩΤΟΣ¨. Η έκθεση αύτη είναι η Τρίτη ατομική του καλλιτέχνη που γεννήθηκε το 1955 στην Καβάλα και μαθήτευσε ζωγραφική από μικρό παιδί δίπλα στους ζωγράφους Δ. ΔΑΝΙΗΛ και Δ. ΧΥΤΗΡΗ. Έχει λάβει μέρος και σε πολλές ομαδικές εκθέσεις
Νέλλη Σπηλιοπούλου
Δημοσιογράφος
